Maria Czubaszek

O sobie mówiła skromnie: „dziennikarka rozrywkowa". Przyznawała: "Piszę głupoty, bo nic innego nie potrafię robić". W rzeczywistości była mistrzynią ciętego pióra, satyryczką, scenarzystką i publicystką. Znakiem rozpoznawczym felietonów Marii Czubaszek były błyskotliwe riposty, aluzje i zaskakujące puenty. Jeden z wielbicieli napisał na jej profilu facebookowym: „Potrafi powiedzieć człowiekowi sp...j w taki sposób, że (ten) poczuje podniecenie na myśl o zbliżającej się podróży". Maria Czubaszek studiowała anglistykę (wytrwała rok, ale nie poszedł na marne, bo gdy do jej męża Wojciecha Karolaka dzwonili muzycy ze Stanów, potrafiła powiedzieć: „I don't understand"), potem dziennikarstwo. Praktyki dziennikarskie odbywała w „Gazecie Krakowskiej" i „Przeglądzie Sportowym", gdzie namiętnie grała w „makałko" (a w przerwach pisała sprawozdania z mistrzostw juniorów w boksie, o którym nie miała pojęcia). Po studiach rozpoczęła pracę w Polskim Radiu. W 1966 r., po sześciu latach w Jedynce, przeszła do Trójki. Pisała teksty satyryczne i słuchowiska nadawane w „Ilustrowanym Tygodniku Rozrywkowym". Prowadziła audycję „Bieg przez plotki", współtworzyła również „Ilustrowany Magazyn Autorów", „Powtórkę z rozrywki", „Dym z papierosa" i „Serwus, jestem nerwus". - Trzeba było kombinować, żeby cenzurę jakoś sprytnie obejść - mówiła „Gazecie Wyborczej". - Janek Pietrzak uważał, że cenzura to była straszna rzecz, a ja - że wpływała jednak na jakość tekstów, bo żeby coś się udało przez jej oczka przepuścić, tekst musiał być bardziej dopracowany. Maria Czubaszek była również autorką tekstów piosenek dla Alibabek, Ewy Bem, Andrzeja Dąbrowskiego, Grażyny Łobaszewskiej, Grzegorza Markowskiego, Krystyny Prońko, Ryszarda Rynkowskiego, Trubadurów. Współtworzyła m.in. scenariusze do seriali: „Psie serce", „Na Wspólnej" i „Brzydula". Brała udział w improwizowanym serialu kabaretowym „Spadkobiercy". Była stałą komentatorką „Szkła kontaktowego" w TVN 24.

Zdjęcie profilowe: Maciej Zienkiewicz / Agencja Gazeta