Joanna - dobra i prawa, lojalna i ofiarna, piękna i szlachetna.

Nie cierpiała fałszu, kłamstwa i obłudy. Zawsze mocno i emocjonalnie angażowała się po stronie prawdy. Nigdy nie przechodziła obojętnie wobec krzywdy, zawsze pierwsza biegła z pomocą. Wielokrotnie pomogła ludziom ubogim, słabym, odtrąconym.

Była bezgranicznie kochającą, cudowną Żoną. Troskliwa i opiekuńcza, tworzyła prawdziwe ognisko domowe, pełne ciepła i uczucia. W domu dbała o wszystko, o najdrobniejszy szczegół. Mając świetny gust, stworzyła niespotykany, piękny wystrój mieszkania.

Jej gust wyrażał się również w dbałości o wygląd. Doskonale się ubierała i zawsze wyróżniała się z otoczenia, zwracając uwagę świetnym stylem i wyjątkową klasą.

Ten gust dotyczył też otaczającego świata. Raziły Ją niechlujstwo, nieporządek, "tumiwisizm", brak estetyki, a elegancja i dobre maniery były dla Niej naprawdę ważne. Była Osobą o wysokiej kulturze osobistej. Nie znosiła chamstwa i bezczelności; nie bacząc na konsekwencje, zawsze je piętnowała.

Życie Joanny to było ciągłe staranie i walka, żeby wszystko było jak należy, dobrze, jak najlepiej. Bez względu na to, czy miała na coś wpływ czy nie - Jej zależało. I nawet o te niezależne od Niej sprawy (polityka, przekłamywanie historii, bieda) walczyła każdym nerwem i uderzeniem serca.

Żyła bardzo prawdziwie. Jak się śmiała - to szczerze, jak się cieszyła - to z całego serca, jak płakała - to naprawdę, gdy oburzała się - to głęboko. W Jej życiu nie było letnich temperatur - każda sekunda to było prawdziwe, nieudawane, gorące zaangażowanie.

Joanna była też osobą niezwykle otwartą na ludzi i świat, empatyczną, radosną i ciepłą. Bardzo lubiła śmiać się i żartować. Obdarzona wysoką inteligencją, z każdym (czy to profesorem czy bezdomnym po podstawówce) umiała prawdziwie rozmawiać na dowolny temat, natychmiast nawiązując nić porozumienia. (...)

Więcej na powstającym portalu wspomnieniowym: www.jwl.edu.pl