Pamięci

prof. TADEUSZA ŁODZIANY

Żagle chmur, szyszki w starej szkatułce dla dzikich pszczół, co zawsze w echu gra,

gdy szpaler ałyczy stoi na baczność za bramą.

Jakiś to gród Skarbków, Okuniów, Bairda i Ciebie mój ze Lwowa rzeźby lwie,

co lwicysiwej ociera łzy....

żona Urszula z Moczyńskich Łodziana