Była piękniejszą połową duetu, który tworzyła z mężem Zbigniewem Kurtyczem w życiu i na estradzie. Przez prawie pół wieku wyśpiewali wiele przebojów i byli niemal nierozłączni.

Odeszła pięć lat po swoim ukochanym Zbyszku, 12 stycznia 2020 roku. Tamtego dnia grała Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy, którą zawsze wspierała. Znamienne, że właśnie w to święto dobroci i uważności na drugiego człowieka przestało bić Jej serce...

Serce, którego nigdy nie szczędziła innym. Była niezwykle wyczulona na niesprawiedliwość. Jeśli komuś działa się krzywda, natychmiast reagowała.

W pamięci tych, którzy Ją znali, zostawiła wiele miłych wspomnień, a w sercach przyjaciół niedającą się wypełnić pustkę. Tak dotkliwie brakuje teraz Jej życzliwości, poczucia humoru i wewnętrznego światła. Prostolinijności, ciepła i serdecznych gestów. I tego promiennego uśmiechu, któremu towarzyszyły iskierki w oczach. Obdarowywała nim wszystkich aż do końca.

Dla innych miała zawsze pogodną twarz, troski zostawiała dla siebie. W ostatnich latach, które choroba naznaczyła cierpieniem, była bardzo dzielna. Dopóki wystarczało sił, co niedzielę uczestniczyła we mszy w Kościele Duszpasterstwa Środowisk Twórczych przy pl. Teatralnym w Warszawie i śpiewała psalm.

Teraz Jej wyjątkowy głos rozbrzmiewa już w innym, lepszym świecie.