Krzysztof Kowalewski

Krzysztof Kowalewski

Ur. 20.03.1937 Zm. 06.02.2021

Wspomnienie

Jeden z najpopularniejszych polskich aktorów. Roch Kowalski, dyrektor Pol-Primu, Pan Sułek - to tylko niektóre z jego pamiętnych ról. Krzysztof Kowalewski urodził się w Warszawie. Był synem przedwojennej aktorki Elżbiety Kowalewskiej. W 1960 roku ukończył wydział aktorski warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. Współpracował ze stołecznymi teatrami: Klasycznym, Dramatycznym, Polskim, Studenckim Teatrem Satyryków, Rozmaitości, Kwadrat. Od 1977 r. do śmierci pracował w Teatrze Współczesnym. Na kinowym ekranie zadebiutował w 1960 r. niedużą rolą krzyżackiego łucznika w filmie Aleksandra Forda „Krzyżacy”. Później wystąpił m.in. w filmach „Urząd” w reżyserii Janusza Majewskiego z 1969 r. i „Uciec jak najbliżej” Janusza Zaorskiego z 1972 r. W 1974 r. znakomicie zagrał Rocha Kowalskiego w „Potopie” Jerzego Hoffmana. Ćwierć wieku później ten sam reżyser obsadził go w roli Jana Onufrego Zagłoby w „Ogniem i mieczem”. Największą popularność przyniosły Krzysztofowi Kowalewskiemu kreacje w komediach filmowych Stanisława Barei: „Nie ma róży bez ognia” z 1974 r., „Brunet wieczorową porą” z 1976 r., „Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz” z 1978 r., „Miś” z 1981 r. Krzysztof Kowalewski zagrał w sumie w około 120 filmach i serialach. Poza już wymienionymi grał też komendanta MO w „Wyjściu awaryjnym” Romana Załuskiego z 1982 r., był szefem kompanii w „C.K. Dezerterach” Janusza Majewskiego z 1986 r., pułkownikiem SB Zygmuntem Molibdenem w „Rozmowach kontrolowanych” Sylwestra Chęcińskiego z 1991 r. i „Rysiu” Stanisława Tyma z 2007 r. Młodsza publiczność poznała go, jako tatę Andrzeja Leśniewskiego w miniserialu „Rodzina Leśniewskich” Janusza Łęskiego z 1978 r. i dziadka w nakręconym przez tego samego reżysera filmie „Janka” z 1990 r. Poza teatrem i filmem Krzysztof Kowalewski występował w radiu. Zagrał ponad tysiąc ról w Teatrze Polskiego Radia. Genialnie wcielił się na przykład w rolę Pana Sułka w satyrycznym słuchowisku Jacka Janczarskiego „Kocham Pana, Panie Sułku”. Stworzył w nim niezapomniany duet z Martą Lipińską w roli Pani Elizy. Przez wiele lat był wykładowcą warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej.

Redakcja

Zdjęcie profilowe: fot. Sebastian Wołosz/Agencja Gazeta