Dr inż. Konrad Konowalski – nauczyciel akademicki

Ur. 31.05.1948

Zm. 26.04.2021

Z głębokim żalem i smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci naszego Kolegi dr inż. Konrada Konowalskiego, który zmarł nagle w dniu 26 kwietnia 2021 roku w wieku niespełna 73 lat. Pożegnaliśmy Go w dniu 30 kwietnia 2021 roku na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie.

Znaliśmy Konrada Konowalskiego z czasów naszej wspólnej nauki w Technikum Budowy Okrętów w Szczecinie, na ul. Willowej – od 1962 roku. Po ukończeniu TBO i zdaniu matury oraz egzaminów na Wydział Budowy Maszyn i Okrętów Politechniki Szczecińskiej wspólnie studiowaliśmy w latach 1967-1973.

Po studiach Konrad Konowalski podjął pracę jako nauczyciel akademicki na Politechnice Szczecińskiej i pozostał wierny temu zawodowi aż do śmierci. W tym czasie obronił pracę doktorską uzyskując stopień dr inż. nauk technicznych i nadal powiększał swój dorobek naukowy w obszarze wytrzymałości materiałów, w szczególności specjalizując się w dziedzinie mechaniki kontaktu w budowie maszyn. Był wykładowcą wytrzymałości materiałów i metod elementów skończonych na Wydziale Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego, następcy Politechniki Szczecińskiej. Był wychowawcą wielu pokoleń inżynierów mechaników i opiekunem naukowym oraz mentorem młodych pracowników nauki w trudnym obszarze wiedzy jaką stanowi wytrzymałość materiałów.

Znaliśmy Konrada Konowalskiego jako Człowieka szlachetnego i uczciwego, mocnego fizycznie i moralnie, oddanego Rodzinie i chętnego do pomocy przyjaciołom, kolegom, współpracownikom i studentom. Był dla siebie wymagający, znał swoje cele w życiu zawodowym i prywatnym. Stawiał sobie wysokie wymagania, które realizował z determinacją i oddaniem. Był wymagającym, ale sprawiedliwym i życzliwym wobec swoich studentów, z którymi prowadził zajęcia dydaktyczne do końca swojego życia, także w tym trudnym okresie pandemii.

Miał przed sobą jeszcze szereg zadań do wykonania i planów do zrealizowania. Nagła i niespodziewana śmierć przekreśliła te zamiary. Pozostawił po Sobie dobrą pamięć wśród kolegów i najbliższych oraz pustkę, której nie da się zapełnić.

Cześć Jego pamięci.

Żonie Halinie i Rodzinie składamy szczere wyrazy współczucia i wsparcia.

Koledzy z TBO i studiów na WBMiO PS