Wiesław Gołas urodził się 9 października 1930 r. w Kielcach. W czasie II wojny światowej należał do Szarych Szeregów, uczestniczył m.in. w akcjach zdobywania broni. Pod koniec 1944 r. został schwytany przez Niemców. Był torturowany przez Gestapo i przetrzymywany w tej samej celi więzienia w Kielcach, w której wcześniej więzili jego ojca przed wywózką do obozu koncentracyjnego.
Po wojnie studiował w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. Do legendy uczelni przeszła odpowiedź, jakiej Gołas udzielił, gdy poproszono go, żeby zagrał ołówek: „Zwykły, czy kopiowy?".
Wiesław Gołas to aktor Teatru Dramatycznego w Warszawie (1955-1985), Teatru Polskiego w Warszawie (1985-1992). Stworzył doskonałe kreacje komediowe. To współtwórca Kabaretu Koń, członek Kabaretu Starszych Panów, członek Kabaretu Dudek, wykonawca piosenki "W Polskę idziemy" autorstwa Jerzego Wasowskiego i Wojciecha Młynarskiego. Występował także w Teatrze Polskim w Warszawie. To odtwórca ponad 120 ról filmowych, teatralnych i telewizyjnych. Zagrał m.in. w takich filamch jak „Brunet wieczorową porą”, „Nie ma róży bez ognia”, „Zaklęty dwór”, a także w serialach – „Droga” i „Alternatywy 4”. Był tytułowym bohaterem pierwszego polskiego serialu kryminalnego „Kapitan Sowa na tropie" (1965). Za swą najważniejszą rolę teatralną uważał Papkina („W tej roli zawarty jest cały nasz zawód" – mówił), którego zagrał trzykrotnie - w Jeleniej Górze (1954), u Holoubka w Dramatycznym (1970) i u Dejmka w Polskim - w latach 80. w sumie ponad 300 razy. Holoubek powiedział, że po Papkinie Gołasa lepszego już w życiu nie widział.
Wiesław Gołas został wielokrotnie odznaczony, m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1963), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1978), Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2009) czy Doroczną Nagrodą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za całokształt twórczości (2020).
Wiesław Gołas zmarł 9 września 2021 r. w Warszawie w wieku 90 lat.